ေဆာင္းညေလး တစ္ညမွာ သူမနဲ႔ အတူတူ အိမ္ျပန္လမ္းကုိ လုိက္ပါမိတယ္။ ေဆာင္းညရဲ႕ အေအးဒဏ္က သိသာ ဆုိးရြားစြာ ေအးျမေနတယ္။ သူမကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဆြယ္တာပါးေလးသာ ၀တ္ဆင္ထားတယ္။ မိမိ အေႏြးထည္က ထူၿပီးေႏြးေနတယ္။ သူမ မ်က္ႏွာကုိ ၾကည့္လုိက္မိတယ္။ ေဆာင္းညရဲ႕ အေအးဒဏ္ကုိ ခံေနရေသာ မ်က္ႏွာ၀ုိင္းေလးကုိ ျမင္ေနရတယ္။
ေႏြးေထြးသြားေအာင္ သူမ လက္ကေလးကုိ ကုိင္ထားေပးခ်င္ေပမယ့္ မျဖစ္ႏုိင္။ ဒါနဲ႔ မိမိရဲ႕ အေႏြးကုိ ခၽြတ္လုိက္မိတယ္။ သူမကုိ ကမ္းေပးလုိက္တယ္။ သူမက ျငင္းတယ္။ မိမိလဲ မရမက ေပးလုိက္တယ္။ ေနာက္ဆံုး သူမ လက္ခံခဲ့တယ္။ သူမလဲ အေအးဒဏ္ကုိ ခံေနရၿပီေလ။ မိမိရဲ႕ အေႏြးထည္ကုိ ခၽြတ္လုိက္ရင္ပဲ အေအးဒဏ္က အေသြးအသားထဲ စိမ့္ခနဲ ျဖစ္သြားတယ္။
သူမကုိ ၾကည့္မိတယ္။ အေတာ္အတန္ ေႏြးေထြးသြားပံု ရတယ္။ ၀မ္းသာမိတယ္။ မိမိရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္က ေအးေနေပမယ့္ မိမိရင္ထဲမွာေတာ့ အေပ်ာ္မ်ားနဲ႔ ေႏြးေထြးေနတယ္။ မိမိ ခႏၶာကုိယ္ တစ္ခုလံုးမွာ သူမကုိ ခ်စ္တဲ့ စိတ္ေတြ စီး၀င္ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေနတယ္။ သိပ္ခ်စ္လြန္းလုိ႔ ရင္ေတြ တစ္အားခုန္ၿပီး မိမိႏွလံုးသားက ေႏြးေထြးသြားပံု ရတယ္။ သူမ မ်က္ႏွာကုိ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ၾကည့္မိၿပီး ခ်စ္လုိက္တာကြာ လို႔ စိတ္ထဲတြင္ ေရရြတ္ေနမိတယ္။
ဒီလုိ ေဆာင္းညမ်ဳိးမွာ သူမနဲ႔သာ အတူတူ ရွိေနရင္ ေဆာင္းညရဲ႕ အေအးဒဏ္ေၾကာင့္ မိမိ ခႏၶာကုိယ္ႀကီး တစ္ခုလံုး ေအးခဲသြားပါေစ လုိ႔ ဆုေတာင္းမိတယ္။
ေႏြးေထြးသြားေအာင္ သူမ လက္ကေလးကုိ ကုိင္ထားေပးခ်င္ေပမယ့္ မျဖစ္ႏုိင္။ ဒါနဲ႔ မိမိရဲ႕ အေႏြးကုိ ခၽြတ္လုိက္မိတယ္။ သူမကုိ ကမ္းေပးလုိက္တယ္။ သူမက ျငင္းတယ္။ မိမိလဲ မရမက ေပးလုိက္တယ္။ ေနာက္ဆံုး သူမ လက္ခံခဲ့တယ္။ သူမလဲ အေအးဒဏ္ကုိ ခံေနရၿပီေလ။ မိမိရဲ႕ အေႏြးထည္ကုိ ခၽြတ္လုိက္ရင္ပဲ အေအးဒဏ္က အေသြးအသားထဲ စိမ့္ခနဲ ျဖစ္သြားတယ္။
သူမကုိ ၾကည့္မိတယ္။ အေတာ္အတန္ ေႏြးေထြးသြားပံု ရတယ္။ ၀မ္းသာမိတယ္။ မိမိရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္က ေအးေနေပမယ့္ မိမိရင္ထဲမွာေတာ့ အေပ်ာ္မ်ားနဲ႔ ေႏြးေထြးေနတယ္။ မိမိ ခႏၶာကုိယ္ တစ္ခုလံုးမွာ သူမကုိ ခ်စ္တဲ့ စိတ္ေတြ စီး၀င္ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေနတယ္။ သိပ္ခ်စ္လြန္းလုိ႔ ရင္ေတြ တစ္အားခုန္ၿပီး မိမိႏွလံုးသားက ေႏြးေထြးသြားပံု ရတယ္။ သူမ မ်က္ႏွာကုိ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ၾကည့္မိၿပီး ခ်စ္လုိက္တာကြာ လို႔ စိတ္ထဲတြင္ ေရရြတ္ေနမိတယ္။
ဒီလုိ ေဆာင္းညမ်ဳိးမွာ သူမနဲ႔သာ အတူတူ ရွိေနရင္ ေဆာင္းညရဲ႕ အေအးဒဏ္ေၾကာင့္ မိမိ ခႏၶာကုိယ္ႀကီး တစ္ခုလံုး ေအးခဲသြားပါေစ လုိ႔ ဆုေတာင္းမိတယ္။
ေမာင္ေစတနာ
0 ယောက် မှတ်ချက်ပြုသည်:
Post a Comment