အခ်စ္ဆုိေသာ အရာ

နိဒါန္း
အခ်စ္မသိသူတစ္ေယာက္ကုိ အခ်စ္ဆုိေသာ အဓိပၸါယ္ကုိ ေရးဖဲြ႕ခုိင္းသည္မွာ ေရးဖဲြ႕ရမည့္သူအတြက္ ခက္ခဲလွေပသည္။ မည္သုိ႔ပင္ ျဖစ္ေစ အတၱ၊ ပရ မွ်ေအာင္ ခံစားေရးဖဲြ႕ေပးလုိက္ပါတယ္။ ညီေလး ကုိတုိးလဲ ေက်နပ္လိမ့္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။


ေအးျမေသာ အခ်စ္

မိဘက သားသမီးကုိ ခ်စ္ေသာ အခ်စ္။ ကိန္းဂဏာန္းအရ = ၅၂၈ ။ သားသမီးကုိ မည္သုိ႔ ေပးရမည္ကုိသာ စဥ္းစားၿပီး အယူမရွိေသာ အခ်စ္။ ထုိအရာကုိ ေမတၱာဟုလည္း ေခၚၾကသည္။ မိဘမ်ား၏ ေမတၱာတရား (အခ်စ္)ကုိ ဤကမၻာေလာကတြင္ ႏႈိင္းစရာ မရွိဟုပင္ ဆုိစမွတ္ ျပဳၾကသည္။ မိဘမ်ား၏ ရင္ခြင္သည္ အၿမဲခုိလံႈသင့္ေသာ ေနရာျဖစ္သည္။ မိဘ ေလာင္းရိပ္သည္ အင္မတန္မွ ေအးျမလွသည္။ ျဖဴစင္သန္႔စင္ေသာ အခ်စ္မ်ားေၾကာင့္ ေအးျမေသာ ခံစားမႈမ်ားသာ ခံစားၾကရသည္။

သားသမီးမ်ားထံမွ တစ္ခုတည္းေသာ မိဘမ်ား၏ ေမွ်ာ္လင့္မႈသည္ ေအာင္ျမင္တုိးတက္ ႀကီးပြားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သားသမီး ေကာင္းစားလွ်င္ ငါတုိ႔ပါ ေကာင္းစားမည္ဟုေသာ စိတ္ေၾကာင့္ ေအာင္ျမင္တုိးတက္ ေစလုိေသာ စိတ္ျဖင့္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း မဟုတ္ေပ။ သားသမီး သက္ရွည္ က်န္းမာ ေပ်ာ္ရႊင္ ေအာင္ျမင္ တုိးတက္ေနလွ်င္ အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္ၿပီး ပီတိျဖစ္ေနတတ္သည္။ သားသမီးမ်ားေပၚတြင္ ႀကီးမားေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ ေပးၾကသည္။ မိဘတုိ႔၏ ေအးျမ ျဖဴစင္ေသာ အခ်စ္အရွိန္သည္ သားသမီးမ်ား အေပၚ အၿမဲ လႊမ္းၿခံဳထားသည္။

ေထာင့္ငါးရာ အခ်စ္
အခ်စ္ကုိ ရယူျခင္း (သုိ႔မဟုတ္) ေပးဆပ္ျခင္း ဟု ႏွစ္မ်ဳိးခဲြျခား ေျပာဆုိေနၾကသည္။ တစ္ေထာင့္ငါးရာ ဟုလဲ သံုးႏႈန္းၾကသည္။ အခ်စ္ကုိ ခံစားမိပါက ပူေလာင္ျခင္း၊ ခ်မ္းေျမ့ျခင္း၊ သ၀န္တုိျခင္း၊ မနာလုိျခင္း၊ လုိခ်င္တပ္မက္ျခင္း၊ ရဲရင့္ျခင္း၊ မုိက္႐ူးရဲဆန္ျခင္း၊ အနစ္နာခံျခင္း စသည္တုိ႔ကုိ ခံစားၾကရမည္။

ခ်စ္သူနဲ႔ ေ၀းေနမႈေၾကာင့္ ပူေလာင္ျခင္းကုိ ခံစားရႏုိင္သည္။ ခ်စ္သူမ်က္ႏွာကုိ ျမင္ေတြ႕ေနရလွ်င္ ခ်မ္းေျမ့ပီတိ ျဖစ္ေနရေပလိမ့္မည္။ ခ်စ္ေသာသူ အျခားတစ္ေယာက္ႏွင့္ စကားေျပာေနလွ်င္ မနာလုိ၊ သ၀န္တုိ ေနရေပလိမ့္မည္။ ခ်စ္သူေၾကာင့္ ရဲရင့္လာႏုိင္သည္။ ခ်စ္သူေၾကာင့္ မုိက္႐ူးရဲ ဆန္ဆန္ လုပ္လာႏုိင္ေပသည္။ ခ်စ္သူေၾကာင့္ အနစ္နာခံမႈမ်ား ျဖစ္လာႏုိင္သည္။

ဤကမၻာေလာကႀကီးတြင္ အခ်စ္ႏွင့္ ကင္းကြာဖူးသူ ရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ေျခာက္ေသြ႕ေနေသာ ကြင္းျပင္ႀကီးသည္ အခ်စ္ေၾကာင့္ စိမ္းစုိေနသည္ဟု ခံစားရႏုိင္သည္။ အခ်စ္ေၾကာင့္ ေအးျမေနေသာ ရာသီသည္ ပူေလာင္ေနသည္ဟု ခံစားရႏုိင္သည္။ အခ်စ္သည္ အရာရာကုိ ဆန္႔က်င္ဖက္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္ေလသည္။ အခ်စ္သည္ မ်က္လွည့္တစ္မ်ဳိးလဲ ျဖစ္သည္။

လက္ခံယုံၾကည္ေသာ အခ်စ္

အခ်စ္ဆုိသည္မွာ ခ်စ္ေနရန္သာ လုိသည္။ အခ်စ္ကုိ ႐ုူးမုိက္စြာ ခ်စ္ေနရန္သာ လုိသည္။ စားလဲ ဒီစိတ္၊ အိပ္လဲ ဒီစိတ္၊ သြားလဲ ဒီစိတ္ အခ်ိန္တုိင္း အခ်စ္ဆုိတာ ျဖစ္ေပၚေနရမည္။ မိမိအခ်စ္ကုိ တစ္ဖက္မွ သံသယ မျဖစ္ေအာင္ႏွင့္ တစ္ဖက္သား၏ အခ်စ္ကုိလဲ သံသယ မျဖစ္ပဲ ခ်စ္ၾကရမည္။ အခ်စ္ေၾကာင့္ အရာအားလံုး ျပည့္စံု ေနရမည္။ ပတ္၀န္းက်င္သည္ မိမိအတြက္ ေလထုသဖြယ္သာ ျဖစ္ေနရမည္။ ေလထုဆုိသည္မွာ ျမင္ရေသာ အရာမဟုတ္ေပ။ ေသြးထုိး ၾကားေလေသြး တတ္ေသာ ပတ္၀န္းက်င္ကုိလဲ မျမင္ရေသာ ေလထုသဖြယ္သာ သေဘာထားရမည္။

ဒါ့အျပင္ အခ်စ္သည္ အၿမဲတမ္း ခ်စ္ေနရန္၊ သံသယကင္းေနရန္ႏွင့္ နားလည္မႈ ရွိေနရန္လဲ လုိအပ္သည္။ လူတစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္ဖုိ႔ မခက္ခဲပါ။ သုိ႔ေသာ္ တစ္ဘ၀လံုး ခ်စ္ဖုိ႔ ခက္လွေပသည္။ တစ္ဘ၀လံုး သစၥာရွိဖုိ႔ ခက္ေလသည္။ တစ္ဘ၀လံုး ခ်စ္ေနမွ တစ္ဘ၀လံုး သစၥာ ရွိႏုိင္မည္ဟု ထင္မိသည္။

အခ်စ္ႏွင့္ ဘ၀သည္ တစ္ထပ္တည္း က်ရန္ မလြယ္ကူလွေပ။ သုိ႔ေၾကာင့္လဲ ခ်စ္ရသူႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္း ဒုကၡ၊ မခ်စ္မႏွစ္သက္ေသာ သူႏွင့္ ေပါင္းသင္းရျခင္း ဒုကၡမ်ားဟု ဆုိ႐ုိးစကားမ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္။ တစ္ခ်ဳိ႕မွာ အရမ္းခ်စ္ၿပီး လမ္းခဲြမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။ တစ္ခ်ဳိ႕မွာ မခ်စ္မႏွစ္သက္ပဲ လက္တဲြခဲ့မႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။ အရမ္းခ်စ္ၿပီး လမ္းခဲြခဲ့ရျခင္းမွာ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ နားလည္မႈ မရွိၾကသလုိ တစ္ဦးအေပၚ တစ္ဦး သံသယမ်ားေၾကာင့္ ၿပိဳကဲြရျခင္း ျဖစ္သည္။ တစ္ေယာက္စိတ္ကုိ တစ္ေယာက္ နားလည္ၿပီး အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံႏုိင္ပါက အခ်စ္ဆုိသည့္ အရာကုိ ခ်ဳိၿမိန္စြာ ခံစားႏုိင္ၿပီး ထုိမွတစ္ဆင့္ မိသားစု ဘ၀ကုိပါ ျပည့္စံုစြာ ခံစားႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။

ခ်စ္လဲ ခ်စ္ႀကၿပီး တစ္ေယာက္အႀကိဳက္ကုိ တစ္ေယာက္လုိက္ေလ်ာျခင္း၊ ႏွစ္သိမ့္ေပးျခင္း၊ စိတ္ညစ္ေနလွ်င္ ေဘးနားမွ ေျဖသိမ့္ေပးျခင္း စသည့္ နားလည္မႈသေဘာမ်ားကုိ လက္ခံက်င့္သံုးရမည္ ျဖစ္သည္။ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး သံသယကင္းစြာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံ ရမည္။ သံသယစိတ္သည္ မိဘႏွင့္ သားသမီး၊ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမမ်ားကုိပင္ ၿပိဳကဲြေအာင္ လုပ္ႏုိင္ေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ခ်စ္သူရည္းစားၾကား နားလည္မႈမ်ားႏွင့္ သံသယကင္း စြာ ခ်စ္ႏုိင္ၾကရန္ လုိအပ္ေလသည္။

ေမာင္ေစတနာ