11.10.08

သဘာ၀က်စြာ ေနတတ္ဖုိ႔ပဲ လုိတယ္

အေနာက္တုိင္း စိတ္ေရာဂါကု ဆရာ၀န္မ်ားက လူေတြ ဘာေၾကာင့္ ႐ႈးရတာလဲဆုိတဲ့ အေျဖကုိ သိခ်င္တာနဲ႔ ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အေျဖထုတ္ပံုကေတာ့ အင္မတန္မွ လြယ္ကူပါတယ္။ စိတ္ေရာဂါ ျဖစ္ေနတဲ့ လူဦးေခါင္းနဲ႔ လူေကာင္းဦးေခါင္းႏွစ္ခုကုိ ခဲြစိတ္တာပါ။ ခဲြစိတ္ၾကည့္ေတာ့ ဦးေႏွာက္ႏွစ္ခု လံုးက ကဲြျပားျခားနားမႈ မေတြ႕ရဘူး။ သိပ္ကုိ ထြန္းကားပါတယ္၊ တုိးတက္ပါတယ္၊ မွန္ကန္ပါတယ္ ဆုိတဲ့ သိပၸံနည္းပညာနဲ႔ အေျဖရွာခဲ့ၾကေပမယ့္ မည္သည့္အေျဖမွ မရခဲ့ၾကပါဘူး။ ေနာက္ဆံုး သံုးသပ္ခ်က္ကေတာ့ စိတ္ေရာဂါဟာ လူဦးေႏွာက္နဲ႔ မသက္ဆုိင္ေၾကာင္း အေျဖထုတ္ခဲ့ၾကပါတယ္

စိတ္ေရာဂါ(အ႐ႈး)ျဖစ္ရျခင္းဟာ စိတ္ႀကီး၀င္ျခင္း၊ အထင္ႀကီးေၾကာင့္ဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ခဲ့ဲ ၾကပါတယ္။ လူတုိင္းမွာ စိတ္ႀကီး၀င္ျခင္း၊ မိမိကုိယ္မိမိ အထင္ႀကီးျခင္းလုိ႔ေခၚတဲ့ စိတ္ေရာဂါအႏု တစ္ေန႔(၃)ႀကိမ္ေလာက္ အနည္းဆံုး ျဖစ္ေလ့ရွိၿပီး ထုိထက္ပုိရင္ေတာ့ စိတ္ေရာဂါ(႐ႈးသြပ္မႈ) ျဖစ္သြားႏုိင္တယ္လုိ႔ ေျပာၾကားခဲ့ၾကပါတယ္။

ျဖစ္ဖူးၾကမွာပါ။ တစ္ခါ တစ္ခါ ကုိယ္မ်က္ႏွာကုိယ္ မွန္ၾကည့္ၿပီး ရယ္လုိက္၊ မဲ့လုိက္၊ ၿပံဳးလုိက္ စတာေတြ လုပ္ဖူးၾကမွာပါ။ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္ေယာက္တည္း စကားေတြ ေျပာဖူးမွာပါ။ ဒါေတြက အထက္က ေျပာခဲ့သလုိပဲ စိတ္ေရာဂါ အႏုလုိ႔ေခၚတဲ့ စိတ္ေရာဂါတစ္မ်ဳိးပါပဲ။ လူေတြအားလံုးဟာ အ႐ႈးေတြသာ ျဖစ္ၾကသည္ဟု ဗုဒၶျမတ္စြာက ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။

လူေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ လုပ္ရပ္မ်ားကုိ တစ္ပါးသူ အထင္ႀကီးေစခ်င္ၾကပါတယ္။ ဟာ .. ဒီလူ တယ္ေတာ္ပါလား … ေတာ္လုိက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပဲ .. စသျဖင့္ အထင္ႀကီးေစခ်င္ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ လုိလားေနေသာ တစ္ပါးသူ၏ အထင္ႀကီးေစမႈကုိ မရရွိခဲ့ရင္ စိတ္တုိင္းက် အထင္ႀကီးခြင့္ရတဲ့ အ႐ႈးဘ၀ကုိ ေျပာင္းလဲသြားၾကပါတယ္။

ျမင္ဖူးၾကမွာပါ။ ေတြ႕ရာကုိ ေကာက္ကုိင္ၿပီး ဖုန္းေျပာေနေသာ လမ္းေဘးက အ႐ႈးမ်ားကုိ ျမင္ဖူးၾကမွာပါ။ တစ္ခ်ဳိ႕ဆုိလွ်င္ ဘုရင္႐ႈး ႐ႈးေနၿပီး မင္းႀကီးမ်ား … ဟာ .. ဟာ .. ေမာင္မင္းတုိ႔ကုိ ျပစ္ဒဏ္ေပးမယ္ .. နာခံေစ .. စသျဖင့္ လမ္းေဘးမွာ ေျပာခ်င္တုိင္း ေျပာေနၾကတာကုိ ေတြ႕ၾကမွာပါ။ စိတ္ေရာဂါေဆး႐ုံမ်ားကုိ ေရာက္ဖူးလွ်င္လည္း ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ စစ္ဗိုလ္အ႐ႈး၊ သေဘာၤသားအ႐ႈး၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ထိန္းရဲ အ႐ႈး၊ ဆရာ၀န္အ႐ႈး စသျဖင့္ မိမိတုိ႔ စိတ္တုိင္းက် ဖန္တီး ႐ႈးေနၾကေသာ အ႐ႈးေပါင္းမ်ားစြာကုိ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ဆုိလွ်င္ အ၀တ္အစားပင္ မ၀တ္ေတာ့သည့္ အထိ ရွိပါတယ္။

ဒါေတြအားလံုးဟာ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္တာလဲ ဆုိရင္ စိတ္ႀကီး၀င္ျခင္း၊ အထင္ႀကီးျခင္း တုိ႔ေၾကာင့္ ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ သဘာ၀ကုိ ေက်ာ္လြန္ၿပီး ေနခ်င္တဲ့စိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္လာရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဤကမၻာေလာကႀကီးတြင္ နဂုိကတည္းက ရွိရင္းဘဘာ၀တရားမ်ား ရွိပါတယ္။ ရွိရင္း အေျခခံသဘာ၀တရားမ်ားကုိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္မွ ေဖာ္ထုတ္ ေဟာၾကားသြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းေၾကာင့္ အက်ဳိးျဖစ္တယ္၊ အက်ဳိးေၾကာင့္ အေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ စတဲ့ တရားမ်ားဟာ အေျခခံ သဘာ၀တရားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

လူမ်ား ႐ႈးသြပ္ရျခင္းဟာလည္း သဘာ၀တရားမ်ားကုိ ေက်ာ္လြန္တဲ့အတြက္ over ျဖစ္သြားရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ သဘာ၀နဲ႔ လုိက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေနတတ္ဖုိ႔ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ မိမိရွင္သန္ရာ ပတ္၀န္းက်င္မွာ လုိက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေနတတ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိက တဲအိမ္နဲ႔ ေနေနရၿပီး ငါက တုိက္အိမ္နဲ႔မွ သင့္ေတာ္တဲ့လူ၊ ေနသင့္တဲ့လူ ဆုိၿပီး စိတ္ႀကီးမ၀င္မိဖုိ႔ လုိပါတယ္။ အဲဒီလုိ စိတ္ႀကီး၀င္ရင္ေတာ့ မိမိေနထုိင္ရာ ပတ္၀န္းက်င္မွာ လုိက္ေလ်ာညီေထြ မျဖစ္သလုိ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ ဖယ္က်ဥ္ျခင္းကုိ ခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္ေနရတဲ့ဘ၀မွာ ေက်နပ္ေရာင့္ရဲေနတတ္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။

ျဖစ္ခ်င္တုိင္း မျဖစ္ရတဲ့ ေလာကႀကီးမွာ မိမိျဖစ္ခ်င္မႈမ်ားသည္ ျဖစ္ႏုိင္တာ ရွိသလုိ၊ မျဖစ္ႏုိင္ တာလဲ ရွိႏုိင္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏုိင္တာကုိ ဖန္တီးရယူႏုိင္ေသာ္လည္း မျဖစ္ႏုိင္တာကုိ ရေအာင္ဖန္တီး ယူျခင္းဟာ စိတ္ေရာဂါကုိ ျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ျဖစ္ခ်င္သည့္စိတ္ကုိ ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးယူခြင့္မရတဲ့အခါ မိမိစိတ္ႀကိဳက္ ဖန္တီးလုပ္ယူႏုိင္ေသာ အ႐ႈးဘ၀သုိ႔ ကူးေျပာင္း သြားႏုိင္ေသာ ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

မိမိသည္ သူေဌးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါက သူေဌး၏ အျပဳအမႈ ေနထုိင္မႈမ်ား၊ ေျပာဆုိမႈမ်ား၊ စိတ္ထားမ်ားသည္ သူေဌးတစ္ေယာက္၏ အျပဳအမႈမ်ားသာ ျဖစ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါမွ မိမိရွင္သန္ရာ ပတ္၀န္က်င္း သဘာ၀နဲ႔ လုိက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိမိကုိ လူအမ်ားက အထင္ႀကီး ေလးစားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တစ္ခ်ဳိ႕ဆုိ ဆင္းဆင္းရဲရဲဲဘ၀ကေန သိန္းထီေပါက္ၿပီး ခ်မ္းသာသြားၾကတာ ရွိပါတယ္။ လူေတြမွာ နဂုိဓါတ္ခံကုိက စိတ္ႀကီး၀င္ျခင္း၊ အထင္ႀကီးစိတ္၀င္ျခင္းတုိ႔ ရွိေနၿပီးသားဆုိေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ထား၊ အက်င့္၊ အျပဳအမႈေတြက ခ်က္ခ်င္း ေျပာင္းလဲပစ္ၾကေတာ့တယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ ေျပာင္းလဲမႈေတြက အင္မတန္ျမန္ဆန္လြန္းတဲ့အတြက္ သူတုိ႔ ရွင္သန္ရာ ပတ္၀န္းက်င္မွာ လုိက္ေလ်ာညီေထြ မျဖစ္ေတာ့ပဲ ျပႆနာျဖစ္သြားေတာ့တာပါပဲ။ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႕ ကဲ့ရဲ႕မႈမ်ား၊ ေရွာင္က်ဥ္မႈမ်ားကုိ ခံၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အထင္ႀကီးေလးစားမႈလဲရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါဆုိရင္ အထင္ႀကီးေလးစားမႈကုိ လုိခ်င္ေနတဲ့ သူတုိ႔ စိတ္ဆႏၵဟာ သူတုိ႔ ထင္သလုိ ျဖစ္မလာႏုိင္ပါဘူး။

ဒါေပမယ့္ ေျပာင္းလဲလုိ႔ေတာ့ရပါတယ္။ ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မွန္မွန္ ေျပာင္းလဲပစ္ရမွာပါ။ ဥပမာ - မိမိေနထုိင္တဲ့ ရပ္ကြက္က ဆင္းရဲသားရပ္ကြက္ျဖစ္တယ္။ မိမိကလည္း အရင္က ဆင္းရဲခဲ့တယ္၊ ယခုမွ ထီေပါက္လုိ႔ ခ်မ္းသာလာတာ။ အရင္ဦးဆံုး မိမိရပ္ကြက္ကုိ အလွဴအတန္းနဲ႔ မိမိရဲ႕ ခ်မ္းသာမႈကုိ အသိအမွတ္ျပဳေအာင္ လုပ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ ဒီရပ္ကြက္ထဲမွာပဲ ေနခ်င္တယ္ဆုိရင္ တုိက္ေဆာက္ ေနထုိင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ သာေရးနာေရးေတြမွာ ေရွ႕ဆံုးက ပါ၀င္။ လူမႈဆက္ဆံေရးကုိ အရင္အတုိင္းပဲ ဆက္ဆံရပါမယ္။ အေရးႀကီးဆံုးက လူမႈဆက္ဆံေရးပါပဲ။ ငါခ်မ္းသာလာၿပီး ဆင္းရဲသားေတြနဲ႔ မတူဘူး၊ မတန္ဘူး ဆုိၿပီး လုပ္လုိ႔မရပါဘူး။ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္ရင္ မိမိဟာ လူမ်ားရဲ႕ အထင္ႀကီးေလးစားလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

လူေတြက ဆင္းရဲတဲ့ဒဏ္ကုိသာ ခံႏုိင္ၾကတာ ခ်မ္းသာတဲ့ဒဏ္ကုိ မခံႏုိင္ၾကဘူးလုိ႔ ေျပာစမွတ္ ရွိပါတယ္။ ေျပာတဲ့အတုိင္းကုိ ျဖစ္ၾကတာပါပဲ။ အထက္က ေျပာခဲ့သလုိပါပဲ။ နဂုိဓါတ္ခံနဲ႔ ခ်မ္းသာမႈ ေပါင္းၿပီး သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ဆန္႔က်င္သလုိ ျဖစ္သြားတာပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြဟာ မိမိတုိ႔ ျဖစ္ေနတဲ့ ဘ၀မွာ လုိက္ေလ်ာ ညီေထြစြာ ေနတတ္ဖုိ႔ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ မိမိတုိ႔ ရွင္သန္ေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ထဲကေန လူေတာ္လူေကာင္း ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ရင္း လုိက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေနထုိင္ၾကဖုိ႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

မိမိတုိ႔ ရွင္သန္ရာ ပတ္၀န္းက်င္မွာ လုိက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ႏုိင္ၾကပါေစ။

ေမာင္ေစတနာ

2 ယောက် မှတ်ချက်ပြုသည်:

ပန္းခေရ said...

အင္း လူတိုင္းလူတုိင္းဟာ ကုိယ္စီရူးသြပ္ေနၾကတာပါပဲ.... ကိုယ့္ရွင္သန္ရာ ကိုယ္နဲ႕ အသက္ရွင္ေနၾကတာပဲေလ..သိပ္ေကာင္းတဲ့ ပို႕စ္ပဲ ဘာေျပာရမွန္းမသိေအာင္ကို စကားေတြ စြံ႕အကုန္လုိ႕ ဒီအတိုင္းေလးျပန္သြားျပီ ဒါပဲ ဂေလာက္

အမ္အက္စ္ ရာဇာ said...

ျမန္မာစာမွာ စြံ႕အ မရွိဘူး။ ဆြံ႕အ ပဲရွိတယ္။