ဒီရက္ပုိင္းအတြင္း အလုပ္ေတြ တစ္အားမ်ားေတာ့ စိတ္ဓါတ္ေတာင္ က်ခ်င္တဲ့ စိတ္ျဖစ္ေပၚမိတယ္။ အၿမဲတမ္း မိမိရဲ႕ စိတ္ကုိ မာေၾကာေအာင္ လုပ္ေနေပမယ့္လဲ အခ်ိန္တန္ေတာ့ မႏုိင္၀န္ကုိ ထမ္းရတဲ့အတြက္ ခံႏုိင္ရည္ ေတာင္ မရွိခ်င္ေတာ့ဘူး။ အလုပ္လုပ္ရတာ စိတ္ဓါတ္မက်ေပမယ့္ စိတ္ဓါတ္မေကာင္းတဲ့ လူႀကီးေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္ ေနရေတာ့ စိတ္ညစ္ၿပီး တစ္ခါခါ ထြက္ေတာင္ ေျပးခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေပၚမိတယ္။
အဲဒီအခါက်ေတာ့လဲ မိမိကုိယ္သာ အျပစ္တင္မိတယ္။ ဘာမဟုတ္တာေလးနဲ႔ စိတ္ညစ္၊ စိတ္ဆင္းရဲေနတဲ့ မိမိစိတ္ကုိလဲ ေဒါသျဖစ္မိတယ္။ ဒီလုိအေသးအဖဲြ ေလးေတြကစၿပီး ခံႏုိင္ရည္မရွိရင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာဆုိ ဘယ္လုိ လုပ္မလဲဟု မိမိကုိယ္သာ ျပစ္တင္ေ၀ဖန္မိပါတယ္။ အနားမွာ အားေပးမယ့္ သူကလဲ မရွိဆုိေတာ့ မိမိကုိယ္သာ ျပန္အားေပးရပါတယ္။ မိမိကုိယ္ကုိ စိတ္ဓါတ္ေရးရာေရာ၊ လုပ္ငန္းပုိင္း ဆုိင္ရာေရာ ဒီထက္ ျမင့္မားလာေအာင္ ေလ့က်င့္ေပး ေနတာပဲဟု စိတ္ထဲမွာ မွတ္ယူလုိက္ေတာ့တယ္။
အရင္က ၀မ္းနည္းစရာ တစ္ခုခုနဲ႔ ႀကံဳလာရင္ အေမရင္ခြင္ထဲ တုိးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္တယ္။ အေမကလဲ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေကၽြးေမြးျပဳစုလာတဲ့ သားဆုိေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ရိပ္မိတာေပါ့။ သား ဘာျဖစ္လာျပန္ၿပီလဲ ... ေျပာစမ္း အေမကုိ ... ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းကုိ ေမးေတာ့တယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ အေမရယ္ စိတ္ညစ္လုိ႔ပါ ... ဆုိတဲ့ စကားက လဲြရင္ ဘာမွ မေျပာပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္ပါတယ္။
ဒီလုိျဖစ္ပါမ်ားေတာ့ အေမက သူ႕ေပါင္ေပၚ ေခါင္းတုိး၀င္ ၀င္အိပ္တဲ့အခါတုိင္း ဘာမွ မေမးေတာ့ပဲ သားရယ္ ဘယ္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ေနပါ ... ဘုရားတရား မ်ားမ်ားလုပ္ပါ သားရယ္ ... ငါ့သားက ဘုရားရွစ္ခုးိ အရမ္းပ်င္းတာကုိး ... မိမိရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြကုိ ဘုရားကုိ အပ္ၿပီးလုပ္ေပါ့ ... ဒါဆုိ အဆင္ေျပမွာေပါ့ .... ပုတီးေလး ဘာေလး တစ္ေန႔ တစ္ပတ္ေလာက္ေတာ့ စိတ္ေပါ့ သားရယ္ ... ဆုိေသာ စကားမ်ားသာ ေျပာေတာ့တယ္။ အေမရဲ႕ စကားေတြ နားေထာင္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ပါတယ္။
မိမိကလဲ နဂုိကတည္းက ဘာကိစၥ ျဖစ္ျဖစ္ မိမိရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ႀကီးရင္ ေသးေအာင္ ေတြးၿပီး ေသးရင္ ေပ်ာက္ေအာင္ ေဖ်ာက္တတ္တဲ့ အက်င့္က ရွိေနေတာ့ မနက္မုိးလင္းရင္ ညက စိတ္ညစ္ထားတာေတြ အားလံုး အရွင္းမေပ်ာက္ေတာင္ အၿမဲမေတြးေတာ့ပါဘူး။ အခုလဲ စိတ္ညစ္စရာမ်ား ေပၚလာေတာ့ ေဖ်ာက္ဖုိ႔သာ ႀကိဳးစားေတြးေခၚေနရပါေတာ့တယ္။ စိတ္ဓါတ္မက်ေအာင္ ေမာင္ေစတနာ တစ္ေယာက္ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိ အားေပးေနေသာ္လည္း အိပ္ယာထဲတြင္ ဒီညရယ္ ရွည္လုိက္တာဟု ေတြးထင္မိပါေတာ့တယ္။
အဲဒီအခါက်ေတာ့လဲ မိမိကုိယ္သာ အျပစ္တင္မိတယ္။ ဘာမဟုတ္တာေလးနဲ႔ စိတ္ညစ္၊ စိတ္ဆင္းရဲေနတဲ့ မိမိစိတ္ကုိလဲ ေဒါသျဖစ္မိတယ္။ ဒီလုိအေသးအဖဲြ ေလးေတြကစၿပီး ခံႏုိင္ရည္မရွိရင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာဆုိ ဘယ္လုိ လုပ္မလဲဟု မိမိကုိယ္သာ ျပစ္တင္ေ၀ဖန္မိပါတယ္။ အနားမွာ အားေပးမယ့္ သူကလဲ မရွိဆုိေတာ့ မိမိကုိယ္သာ ျပန္အားေပးရပါတယ္။ မိမိကုိယ္ကုိ စိတ္ဓါတ္ေရးရာေရာ၊ လုပ္ငန္းပုိင္း ဆုိင္ရာေရာ ဒီထက္ ျမင့္မားလာေအာင္ ေလ့က်င့္ေပး ေနတာပဲဟု စိတ္ထဲမွာ မွတ္ယူလုိက္ေတာ့တယ္။
အရင္က ၀မ္းနည္းစရာ တစ္ခုခုနဲ႔ ႀကံဳလာရင္ အေမရင္ခြင္ထဲ တုိးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္တယ္။ အေမကလဲ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေကၽြးေမြးျပဳစုလာတဲ့ သားဆုိေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ရိပ္မိတာေပါ့။ သား ဘာျဖစ္လာျပန္ၿပီလဲ ... ေျပာစမ္း အေမကုိ ... ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းကုိ ေမးေတာ့တယ္။ အဲဒီအခါက်ရင္ အေမရယ္ စိတ္ညစ္လုိ႔ပါ ... ဆုိတဲ့ စကားက လဲြရင္ ဘာမွ မေျပာပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္ပါတယ္။
ဒီလုိျဖစ္ပါမ်ားေတာ့ အေမက သူ႕ေပါင္ေပၚ ေခါင္းတုိး၀င္ ၀င္အိပ္တဲ့အခါတုိင္း ဘာမွ မေမးေတာ့ပဲ သားရယ္ ဘယ္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ေနပါ ... ဘုရားတရား မ်ားမ်ားလုပ္ပါ သားရယ္ ... ငါ့သားက ဘုရားရွစ္ခုးိ အရမ္းပ်င္းတာကုိး ... မိမိရဲ႕ လုပ္ငန္းေတြကုိ ဘုရားကုိ အပ္ၿပီးလုပ္ေပါ့ ... ဒါဆုိ အဆင္ေျပမွာေပါ့ .... ပုတီးေလး ဘာေလး တစ္ေန႔ တစ္ပတ္ေလာက္ေတာ့ စိတ္ေပါ့ သားရယ္ ... ဆုိေသာ စကားမ်ားသာ ေျပာေတာ့တယ္။ အေမရဲ႕ စကားေတြ နားေထာင္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့ပါတယ္။
မိမိကလဲ နဂုိကတည္းက ဘာကိစၥ ျဖစ္ျဖစ္ မိမိရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ႀကီးရင္ ေသးေအာင္ ေတြးၿပီး ေသးရင္ ေပ်ာက္ေအာင္ ေဖ်ာက္တတ္တဲ့ အက်င့္က ရွိေနေတာ့ မနက္မုိးလင္းရင္ ညက စိတ္ညစ္ထားတာေတြ အားလံုး အရွင္းမေပ်ာက္ေတာင္ အၿမဲမေတြးေတာ့ပါဘူး။ အခုလဲ စိတ္ညစ္စရာမ်ား ေပၚလာေတာ့ ေဖ်ာက္ဖုိ႔သာ ႀကိဳးစားေတြးေခၚေနရပါေတာ့တယ္။ စိတ္ဓါတ္မက်ေအာင္ ေမာင္ေစတနာ တစ္ေယာက္ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိ အားေပးေနေသာ္လည္း အိပ္ယာထဲတြင္ ဒီညရယ္ ရွည္လုိက္တာဟု ေတြးထင္မိပါေတာ့တယ္။
ေမာင္ေစတနာ
2 ယောက် မှတ်ချက်ပြုသည်:
က်ေနာ္လည္း အစ္ကို ့လို ခဏခဏျဖစ္ေနတယ္ ။“ဘာမဟုတ္တာေလးနဲ႔ စိတ္ညစ္၊ စိတ္ဆင္းရဲေနတဲ့ မိမိစိတ္ကုိလဲ ေဒါသျဖစ္မိတယ္” ဆိုတဲ့စာသားေလးးး တကယ္ပဲဗ်ာ တုိက္ဆိုင္တယ္ ....။
ဘာမွမျဖစ္နဲ႕..keep strong!
လူတိုင္းမွာၾကံုေနရတာပါ.. တေန႕တမ်ိဳးမရိုးႏုိင္ေအာင္ပါဘဲ..
ဒါမွလူ႕ဘဝရ႕ဲ..အရသာအစစ္လို႕ေတြးလိုက္ပါ..
Post a Comment